2 763 830
alek: Rozumiem Pana/Pani frustrację i zagubienie w obliczu różnorodności mediów lokalnych oraz propaga...
chicago: dziekuje za pozytywna odpowiedz na moja opinie z dnia 2023-05-12
Zew: Rada Powiatu w Miliczu postanowiła ratować szpital! Co za spektakularne wydarzenie! Na pewno to ś...
Zew: Ubaw jak 150, miasto tolerancji, akceptacji i oczywiście marszów! Kto by pomyślał, że w tak malu...
Zew: Ah, miasto Milicz - raj dla ludzi z poczuciem humoru i umiejętnością prowadzenia sensownej polityk...
W połowie roku ukazała się książka autorstwa Andrzeja Gibasiewicza pt. „Jan Gibasiewicz Powstaniec Wielkopolski z Sulmierzyc, Krotoszyna i Milicza, Historia rodziny”. 27 grudnia przypada 103. rocznicę wybuchu Powstania Wielkopolskiego.
Książka zawiera opis życia Jana Gibasiewicza, wieloletniego mieszkańca Milicza, jak i dzieje jego rodziny na tle wydarzeń, których świadkiem był główny bohater książki: I wojna światowa, Powstanie Wielkopolskie 1918-1919, wojna polsko-radziecka 1920-1921, wojna obronna we wrześniu 1939 r. i okres okupacji. Narracja doprowadzona jest do czasów współczesnych. W opracowaniu wykorzystano dokumenty archiwalne, opracowania, zachowane dokumenty i relacje rodzinne. Format książki B5, okładka twarda lakierowana, liczba stron 180, zawiera skany 36 dokumentów i 114 kolorowych zdjęć.
Główny bohater książki, Jan Gibasiewicz urodził się w 1900 r. w Sulmierzycach k. Krotoszyna. Pod koniec I wojny światowej, 24 czerwca 1918 r. wcielono go do 5. pułku artylerii w Szprotawie. Za próbę wyniesienia broni został aresztowany, ale zbiegł z aresztu i wrócił do Sulmierzyc. 11 listopada 1918 r. wstąpił do oddziału Straży Obywatelskiej. Po rozpoczęciu Powstania Wielkopolskiego walczył w składzie Kompanii Sulmierzyckiej. Został łącznikiem dowódcy Kompanii Sulmierzyckiej, brał udział w zajęciu 1 stycznia 1919 r. Krotoszyna, 7 stycznia 1919 r. w rozbrajaniu niemieckich mieszkańców miasta, w patrolach wzdłuż granicy ze Śląskiem oraz w potyczkach z Niemcami w dn. 14, 17 i 31 stycznia.
2 lutego 1919 r. złożył, tak jak większość członków Kompanii Sulmierzyckiej, przysięgę na rynku w Sulmierzycach i został wcielony do 3. kompanii batalionu zapasowego 12. Pułku Strzelców Wlkp (p. strz. Wlkp). Następnie wcielono go do 8. p. strz. Wlkp. w 2. Dywizji Piechoty Wlkp (DP Wlkp). Po włączeniu. wojsk wielkopolskich w skład polskich sił zbrojnych 8. p. strz. Wlkp przeformowany został na 62. pułk piechoty (pp), a 2. DP Wlkp na 15. Dywizję Piechoty (DP). Pułk i sztab dywizji ulokowane zostały w Bydgoszczy.
W marcu 1920 r. 62. pp wraz z 15. DP skierowany został na front wschodni. Jan Gibasiewicz wziął udział w rozpoczętej 25 kwietnia 1920 r. ofensywie kijowskiej. 26 kwietnia jego 62. pp opanował Berdyczów, a 7 maja oddziały 15. DP weszły do Kijowa. Następnie 15. DP została przerzucona na front litewsko-białoruski i od 5 czerwca 1920 r. brała udział w walkach nad Berezyną. Tam 21 czerwca 1920 r. Jan Gibasiewicz został ranny. Kiedy 13 sierpnia 1920 r. rozpoczęła się bitwa warszawska, 15. DP walczyła na południowym przedmościu warszawskim. W kolejnych dniach 15. DP zajęła Mińsk Mazowiecki, Łomżę, walczyła nad Niemnem i na Białorusi. Jan Gibasiewicz po wyleczeniu wrócił do 62. pp. 29 grudnia 1921 r. został urlopowany, a 15 listopada 1922 r. został zwolniony do rezerwy i wrócił do rodzinnych Sulmierzyc.
W 1930 r. ożenił się z Pelagią z d. Stybaniewicz. W 1932 r. przeprowadził się do Krotoszyna. Wcielony do 56. pp 25. DP brał w udział w wojnie obronnej w 1939 r., jego pułk walczył nad Bzurą. Jan dostał się do niewoli, z której zbiegł i wrócił do Krotoszyna. Podczas wojny mieszkał w Krotoszynie, gdzie pracował jako kierowca w przedsiębiorstwie braci Nitschke z Milicza. W maju 1944 r. rodzina Jana Gibasiewicza oraz kilka innych rodzin zostało przesiedlonych do Milicza. Po zakończeniu II wojny światowej rodzina Gibasiewiczów pozostała w Miliczu i ostatecznie po kilku przeprowadzkach zamieszkała na ówczesnej ul. Lagina 8. Jan Gibasiewicz pracował jako kierowca starosty milickiego, w milickiej straży pożarnej oraz również jako kierowca w miejscowym Pogotowiu Ratunkowym W 1967 r. przeszedł na emeryturę. Został odznaczony Wielkopolskim Krzyżem Powstańczym, Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, pamiątkową odznaką Powstańcowi Broni Wdzięczna Wielkopolska oraz Medalem Zwycięstwa i Wolności.
Jako pionierzy, Jan i Pelagia często byli zapraszani na doroczne spotkania i akademie organizowane przez miasto oraz organizacje społeczne. Jan Gibasiewicz zmarł w 1984 r. Pochowany został na cmentarzu parafialnym w Miliczu.
16 lutego 2019 r. w 100. rocznicę Powstania Wielkopolskiego Wojewoda Dolnośląski w Urzędzie Wojewódzkim w ramach Programu Ocalamy wręczył potomkom Jana Gibasiewicza okolicznościowy Dyplom Uznania. Ojczyzna Swemu Obrońcy, a mogiła Jana Gibasiewicza na cmentarzu parafialnym w Miliczu oznaczona została plakietką Ojczyzna Swemu Obrońcy.
Jeden egzemplarz książki znajduje się w Bibliotece Publicznej w Miliczu, a książkę można kupić w Muzeum w Sulmierzycach.
Andrzej Gibasiewicz
Tylko zalogowani użytkownicy mogą reagować na artykuły.
Brak komentarzy do tej publikacji.